IN MEMORIAM

IN MEMORIAM

Op 12 februari 2018 verliet/ontviel ons Prof emeritus Werner Van Hove op 82 jarige leeftijd.

Ik geloofde in al wat betovert.  Ik verzon de kleur van de klinkers!
Ik bepaalde de vorm en beweging van elke medeklinker, en met mijn spontane verzen ging ik er prat op een poëtisch woord uit te vinden dat ooit toegankelijk zou zijn voor alle zintuigen.
Ik liet de vertaling achterwege.
Het begon als een experiment.
Ik schreef stiltes, nachten neer, ik noteerde het onuitdrukbare.
Ik legde duizelingen vast.
Arthur Rimbaud

Prof Werner Van Hove was de stichter-oprichter van de dienst Hematologie aan het Universitair Ziekenhuis Gent.  Hij was één van de vroege pioniers in de klinische hematologie in België en stond mee aan de wieg van de BALG (Brussel-Antwerpen-Leuven-Gent), een Vlaamse voorloper van de latere BHS.
Prof Van Hove was een bedreven cytoloog, een hematoloog met een encyclopedische kennis die zich daarvoor  niet op de hype van het moment of de news-of-the-day van een congres verliet,  maar op het doornemen van gepubliceerde en volledige data.
Hij was veel meer dan dat: op vele terreinen van kunst tot literatuur was hij een erudiet man met een grote interesse en leergierigheid die hij omtaalde tot een levensstijl van verfijning, kritische vredelievendheid en onnavolgbare humor.  Hij leerde ons  taal te millimetreren,  te lezen wat er stond en wat er niet stond,  nooit toe te geven aan gebrek aan diepgang in een gesprek, in een advies.
Hij leerde ons voor altijd menselijke zorgzaamheid in een vak waarin de wereld vaak niet maakbaar is, aan de waterlijn van hoop, vooruitgang,  tegenslag en onvoorspelbaarheid.
_______________________________________________________________________________________

Le professeur Werner Van Hove nous a quitté le 12 février à l’âge de 82 ans.

Je croyais à tous les enchantements.
J’inventais la couleur des voyelles !
Je réglais la forme et le mouvement de chaque consonne, et, avec des rythmes instinctifs, je me flattais d’inventer un verbe poétique accessible, un jour ou l’autre, à tous les sens.
Je réservais la traduction.
Ce fut d’abord une étude. J’écrivais des silences, des nuits, je notais l’inexprimable.
Je fixais des vertiges
Arthur Rimbaud

Werner Van Hove était le père-fondateur du département d’Hématologie de l’Hôpital Universitaire de Gand.  Il était l’un des pionniers dans le domaine de l’hématologie clinique en Belgique et faisait partie de l’initiative BALG (Brussel, Leuven, Antwerpen, Gent), le précurseur flamand de ce qui allait devenir la BHS.
Le professeur Van Hove était un cytologue d’excellence, un hématologue avec une connaissance encyclopédique qui ne se basait pas sur les nouvelles du jour  mais sur une étude approfondie des données publiées et complètes.
Mais il était beaucoup plus que ça : dans les domaines de l’art et de la littérature, c’était un homme érudit, avec un intérêt et une grande curiosité, qu’il traduisait par un art de vivre raffiné et un talent  critique, toujours dans un esprit pacifique et un humour sans égal.
Il nous apprenait la précision du langage, à lire ce qui était écrit et ce qui ne l’était pas, et à ne pas céder à la banalité, tant dans la conversation humaine que dans nos avis professionnels.
Il nous a appris à avoir toujours une conscience attentive dans un monde souvent sans faisabilité, à la limite de l’espoir, du progrès, du malheur  et de l’imprévisible.